قرآن کریم و نشانه هاى ظهور حضرت مهدى علیه السلام
آنچه در قرآن کریم از طرف خداوند بزرگ به وسیله رسول اکرم صلى الله علیه و آله به ما رسیده واجب الاطاعه است و کوچکترین تردیدى درباره آن نباید داشت، چرا که از منبع علم خداوندى سرچشمه گرفته است .
از جمله بشارتهایى که در قرآن مجید در ضمن آیاتى داده شده مساءله قیام جهانى حضرت بقیة الله ارواحنا له الفداء و سیطره عدل و داد در عالم بعد از پر شدن آن از ظلم و جور است که مرحوم علامه نورى در مقدمه کتاب شریف ((کشف الاءستار)) ادعاى تواتر، از فریقین (شیعه و سنى) فرموده است و این نتیجه به دست مى آید که باید ظلم و تباهى از سرتاسر جهان محو گردد و جهان از عدالت پر شود، نه اینکه به خیال خام بعضى از نویسندگان، عدالت در حکومت حضرت مهدى سلام اللّه علیه تغلیبى باشد و همچنان افراد شرور، کم یا زیاد، در اجتماع دیده شوند. خیر، طبق نص صریح آیات قرآن و تفاسیر رسیده از اهل بیت عصمت و طهارت سلام اللّه علیهم اجمعین پس از پر شدن عالم از ظلم و جور، قسط عدل بر آن حاکمیت خواهد یافت و همان گونه که عرض شد در این زمینه بزرگان مذهب نظیر علامه نورى و دیگران نیز دعوى تواتر نموده اند. بنابراین، دیگر جایى براى عدالت تغلیبى و طرفداران آن نمى ماند.
نشانه هاى پیدایش این حکومت
بزودى آیات و نشانه هایى از قدرت خود را در صحنه گیتى و در (کشور) وجودشان بدانها نشان خواهیم داد، تا بر آنها آشکار شود که حق است .
ممکن است نشانه هاى آفاقى همان صیحه آسمانى باشد و منظور از آیات انفسى همان رعب و ترس باشد که در دلها جاى مى گیرد.
خواننده عزیز!
تا این ساعت چنین علائم و نشانه هایى که براى بشر تمام مجهولات را از بین ببرد و پرده از روى حقایق و ملکوت عالم بردارد به نحوى که حق آشکار و باطل نابود شود، در صحنه گیتى دیده نشده است و با توجه به اینکه خداوند خلف وعده نخواهد فرمود و حتما باید این کار بشود، غیر از قیام آخرین نماینده و سفیر اعظم او حضرت بقیة الله روحى و ارواح العالمین له الفداء نشانه دیگرى نخواهد بود.
و لنبونکم بشى ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین.
و هر آینه شما را به وسیله ترس و گرسنگى و نقص در مالها و جانها و میوه ها مى آزماییم، و صبرکنندگان را بشارت ده .
محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام روایت مى کند که پیش از قیام مهدى ما سلام اللّه علیه مردم به انواع بلاها مبتلا مى شوند و موفقیت با صابران است .
به طور خلاصه علائم و نشانه هاى قبل از ظهور در این روایات عبارت است از:
1.وحشت و اضطرابى که در حال حاضر در میان مردم بعضى از کشورهاى اسلامى دیده مى شود.
2.گرسنگى و قحطى که در بعضى کشورهاى جهان مشهود است و به طور متوسط روزانه چند صد هزارتن از گرسنگى مى میرند (مانند بعضى از قسمتهاى افریقا و هندوستان).
3.فساد در تجارت و بازرگانى و کمبود درآمد بعضى از اقشار جامعه که به ویژه در ایران ما مشهود است .
4.تلفات جانى مانند تلفات در جنگ ایران و عراق و نقصان زراعت و میوه جات ناشى از آفات و کمى برکت آنها.
اکنون به اصل روایت که از امام صادق عزیز ما - که سلام خداوند بر ایشان باد - نقل کرده اند، توجه فرمایید:
عن محمد بن مسلم عن ابى عبدالله جعفر بن محمد علیهما السلام اءنه قال ان قدام قیام القائم علامات بلوى من الله تعالى لعباده المؤ منین قلت و ما هى قال ذلک قول الله عزوجل ((و لنبلونکم بشى ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین)) قال لنبلونکم (یعنى المؤ منین) بشى ء من الخوف من ملوک بنى فلان فى آخر سلطانهم (والجوع) بغلاء اسعارهم (و نقص من الاموال) فساد التجارات و قلة الفضل فیها (والانفس) قال موت ذریع (والثمرات) قلة ریع ما یزرع و قلة برکة الثمار (و بشر الصابرین) عند ذلک بخروج القائم علیه السّلام ثم قال لى یا محمد هذا تاءویله ان الله عزوجل یقول ((و ما یعلم تاءویله الا الله و الراسخون فى العلم.
محمد بن مسلم از امام صادق علیه السّلام نقل کرده است که امام فرمودند: پیش از قیام قائم نشانه هایى است جهت آزمایش از جانب خداوند نسبت به بندگان مؤ منش . عرض کردم : آن نشانه ها چیست ؟ فرمود: آن، گفتار خداوند عزوجل است که فرمود:(( و لنبلونکم بشى ء)). فرمود: ((لنبلونکم))یعنى هر آینه بیازماییم شما مؤ منان را ((بشى ء من الخوف))به مقدارى و چیزى از ترس از ملوک بنى فلان (بنى عباس) در پایان زمامداریشان و((الجوع))و گرسنگى به خاطر بالا بودن قیمتها (( و نقص من الاموال)) و کاستى از مالها (یعنى) فساد تجارتها (( والانفس))و جان ها (یعنى) مرگ سریع ((والثمرات)) و محصولات (یعنى) کم شدن کشاورزى و کمبود برکت محصولات (( و بشرالصابرین)) (یعنى) بشارت ده صابران را در چنین وقت به خروج قائم علیه السّلام . سپس به من فرمود: اى محمد! این است تاءویل قول خداوند عزوجل که مى فرماید: (( و ما یعلم تاءویله ...)) (یعنى) نمى داند تاءویل قرآن را جز خداوند و پایداران در دانش .
ان الله قادر على ان ینزل آیة.
به درستى که خداوند (تبارک و تعالى) قادر است که نشانه اى فرو فرستد.
در تفسیر این آیه به چند نشانه از نشانه هاى ظهور حضرت ولى عصر علیه السّلام اشاره شده است :
1.خروج دابة الارض.
2.دجال
3.نزول عیسى بن مریم علیه السّلام
4.طلوع خورشید از مغرب
و اینک اصل روایت :
ابى الجارود مى گوید: امام باقر علیه السّلام در تفسیر آیه (( ان الله قادر الخ))فرمودند: زود است که در آخر الزمان آیات و نشانه هایى از قدرت خداوند مى بینى :
1.دابة الارض (که منظور تشریف فرمایى حضرت امیرالمؤ منین علیه السّلام در رجعت و یا حضرت بقیة الله روحى له الفداء است).
2.دجال .
3.نزول حضرت عیسى بن مریم از آسمان .
4.طلوع خورشید از مغرب .
بگو او تواناست که بر شما عذابى از بالاى سر و زیر پاهاى شما بر انگیزد یا اینکه شما را از گروههاى غیر متحد قرار دهد و آسیب برخى را به برخى دیگر بچشاند.
در این آیه به بعضى از علائم ظهور اشاره شده است :
1.خروج دجال .
2.صیحه آسمانى .
3.خسف و فرورفتن در زمین ((بیداء)). گویا مقصود لشکر سفیانى باشد.
4.اختلاف مردم در دین و طعن و شتم یکدیگر کردن و کشتار بعضى به وسیله افراد دیگر در حالتى که همه آنها خودشان را مسلمان مى دانند.
و اما روایتى که در این باب رسیده است :
از ابى جعفر (امام باقر) علیه السّلام در فرموده خداوند متعال :(( قل هو القادر على ...))منقول است که فرمودند: آن دجال و صیحه است (عذاب آسمانى و از بالا) و مراد از((او من تحت ارجلکم))عبارت از خسف و فرورفتگى زمین است و مراد از(( اویلبسکم شیعا))اختلاف در دین و طعن به یکدیگر زدن است و منظور از(( یذیق بعضکم باءس بعض )) کشتن بعضتان است بعضى دیگر را، و تمام این حوادث در میان اهل قبله و مسلمانان به وقوع مى پیوندد.
بگو آیا دیدید که اگر عذاب الهى شب هنگام و یا روز بر شما برسد (چه راه گریزى دارید؟) چرا گناهکاران (به جاى توبه) عذاب را به تعجیل مى طلبند؟
از امام باقر علیه السّلام نقل شده که فرمودند: مراد از عذاب در این آیه بلاهایى است که در آخرالزمان بر مردم نازل مى شود (البته بر مردم مسلمان).
و اگر تو سختى حال مجرمان را مشاهده کنى هنگامى که ترسان و هراسان هستند پس هیچ فرار و گذشتى نیست و از مکان نزدیکى دستگیر شوند.
از حضرت باقر علیه السّلام نقل کردند در تفسیر این آیه شریفه که در مقدمه قیام جهانى حضرت مهدى ارواحنا له الفداء صیحه اى از آسمان بلند مى شود که همه مردم در هر حالى که هستند این صدا را مى شنوند و در زمین بیداء لشکریان سفیانى به زمین فرو خواهند رفت که جمعیت آنها طبق روایات رسیده که بعدا ذکر خواهد شد در حدود سیصد هزار نفر است . و اما اصل روایت :
عن ابى الجارود عن ابى جعفر علیه السلام فى قوله تعالى ((ولو ترى اذا فزعوا فلا فوت)) قال من الصوت و ذلک صوت من السماء.
ابى جارود از امام باقر علیه السّلام در مورد این قول خدایتعالى که مى فرماید (( ولو ترى اذا فزعوا فلا فوت))، روایت کرده است که آن حضرت فرمودند: این از صداى آسمانى (صیحه) است .
ساءل سائل بعذاب واقع.
سائلى از عذابى که وقوع آن حتمى است سؤ ال نمود.
از حضرت باقر علیه السّلام در رابطه با این آیه مبارکه سؤ ال کردند که منظور از این عذاب چیست ؟ فرمودند:
عذاب در اینجا آتشى است که از طرف مغرب شعله ور مى شد و پادشاهى آن را رهبرى مى کند و تمام خانه هاى بنى امیه و همه غاصبان حقوق اهل بیت را آتش مى زند و مخصوصا از بنى امیه آثارى باقى نخواهد گذاشت و اوست مهدى آل محمد (سلام اللّه علیه و عجل الله له الفرج).
علامه مجلسى مى فرماید: این جریان یا از علائم ظهور است و یا در وقت ظهور واقع مى شود.